Vendres ’17
22/03
Het was gisteren een jaar geleden dat de terreur in ons land toesloeg. 32 onschuldige mensen werden van het leven beroofd, 340 onschuldige mensen raakte gewond. Het was een drieste, zeer trieste aanslag.
“Ik wel…” zei ze zachtjes.
“Herinner je je nog de eerste keer dat we elkaar ontmoette?” vroeg ze.
“jij?” vroeg hij.
“Ik vroeg het je eerst.” Antwoordde ze.
9 Crimes
Deze keer eens iets helemaal anders! In plaats van mijn gevoelens in een gedicht of een verhaal neer te schrijven, heb ik mijn creatitiviteit de gang laten gaan en zelf een videoclip gemaakt!
‘Tot volgend jaar.’
Het was een koude dag, we zaten gezellig warme chocomelk met slagroom te drinken voor de brandende openhaard. ‘Ik zal je missen.’ fluisterde hij zachtjes.
Een keer te veel
Hij breekt je hart,
telkens een beetje meer,
Een beetje harder.
Hij lijmt je hart,
telkens een beetje meer,
Een beetje harder.
Eindeloosheid
Ik weet niet waar beginnen, dus begin ik maar bij het begin, of zou ik maar beginnen met het einde, het einde dat niet echt het einde is, maar ook geen begin om te beginnen bij het begin. Waar moet ik dan beginnen, als het begin het begin niet is.
